Bez tytułu

no właśnie... posłuchaj Pawełka... ueh... ;-)

Tym razem XYZ zamknal mi usta..Nie mam juz nic do dodania..Posluchaj tego czlowieka on dobrze wie co mowi i ma racje..Przeczytalem cto i do mnie tez cos dotarlo...Agatko..nam chyba podoba sie to jak zyjemy.>W jaki sposob sie wszytsko nas krexci..Inaczej juz cos bysmy z tym zrobili..Chyba mamy sentyment do tego swiata ktory nas otacza choc rzekomo nam sie nie podoba... Mam teraz ogromny zamet w glowie..Ehhh...

Nie potrafie angola ale troche rozumiem jak dobrze zrozumialem jestes smutna czy cos uśmiechnij zycie jest jedno ; )

Ehh skarbie skarbie...Nie masz przecież powodu do smutku...Napisz chociaż raz wesołą notkę..Może po powrocie z królestwa reggae=DDD

Nie rozumiem po angilesku ale z tego co napisal xyz rozumiem ze jest to cos smutnego tzn ze ty jestes smutna ale nie badz taka usmiechnij. Zapraszam do mnie moj blog wyglada calkiem inaczej napisz co o tym myslisz :)

dlaczego właściwie jesteś smutna...? czasem jest tak, że otacza cię mur, twarda skorupa, którą w zasadzie trudno zdefiniować... nie można tego nazwać, nie mozna tego określić, wiadomo tylko, że to cie oddziela od ludzi i nie pozwala żyć tak, jak żyja inni... Wharton pisał: stań się już czas przebij skorupkę bycia posmakuj jedwabistego tchnienia swych początków wszystko to twoje ten bezpieczny opatulający koc nowego życia widzisz, może to jest tak, że tak naprawdę to wszystko zalezy tylko i wyłacznie od ciebie... może wydaje ci sie, że świat jest zły, że ludzie są źli, że do niczego ani do nikogo nie pasujesz, że wciąz tylko ktoś albo coś cie rani... ale może czasem wystarczy po prostu zmienić perspektywę i spojrzeć na całe swoje życie oczyma kogoś innego, i zobaczyć, że w rzeczywistości wiele zależy od twojego własnego nastawienia... nie kochasz zycia, dlaczego wobec tego jest ci żal, że życie nie kocha ciebie...? trzeba coś dać