Bez tytułu

Ich śmierć to sprawiła

Ich śmierć to wszystko zmieniła...

Przechodzę między ludźmi

Niezauważana...

Niczym kwiaciarka z filmów Chaplina

Obserwuję życie z boku

Nie mówiąc ani słowa

Bo słowo to ból

Bo słowo to cierpienie

Bo cierpienie...

To życie...

A ja nie chcę mówić

Bo ja nie chcę żyć...

Nie TAK...

I tak moja sfera bytowania ziemskiego

Sprowadza się do wyimaginowanego świata nadzmysłowego...

Więc po co mam wynurzać swe myśli

Po co ubierać je w słowa...

Skoro i tak będzie kolejna śmierć....

...kolejny podmiot moich nowych aspiracji....