Bez tytułu

,,Wielki ból zastępuje rutyna cierpienia- Jak

 trawa Grób, tak Nerwy porasta konwenans-

Zdrętwiałe Serce nie wie - czy to w nim te

 ćwieki naprawdę tkwiły? kiedy - Wczoraj?

 czy przed Wiekiem? Stopy drepczą

 bezwiednie po Chodniku wąskim

 Zdrewniałego Powietrza, Ziemi, Obowiązku –

 I niezauważalnie Twardnieje cierpienie W

 Kwarc pogodzenia - w uciszenia Krzemień –

Ołowiana Godzina - Kto przetrwał, ten ją

wspomina Tak jak ktoś, kto zamarzł,

wspomina Biel Śnieżną - Ziąb - potem

Odrętwienie - potem wszystko jedno -"

Emily Dickinson