Bez tytułu

Czuję, że wszechświat jest częścią mnie

jednak ja nie jestem częścią wszechświata

Otwieram serce i umysł,

by zrozumieć że nie jestem samotną wyspą

 wszystko to jednak robie na próżno

Patrzę na ludzi, z którymi zetkną mnie los

i widzę tylko postacie

Znajduję siłę we wspólnocie

Staram się zachować równowagę między

 swoimi potrzebami a oczekiwaniami innych

jednak me starania są bezskuteczne

Czynię dobro

 Lecz stale sama się go uczę

Jestem z ludźmi, a nie obok nich

a przynajmniej pragnę być

Poznaję potęgę jedności uczuć

nie zawsze pięknych..