Komentarze: 3
Czuję, że wszechświat jest częścią mnie
jednak ja nie jestem częścią wszechświata
Otwieram serce i umysł,
by zrozumieć że nie jestem samotną wyspą
wszystko to jednak robie na próżno
Patrzę na ludzi, z którymi zetkną mnie los
i widzę tylko postacie
Znajduję siłę we wspólnocie
Staram się zachować równowagę między
swoimi potrzebami a oczekiwaniami innych
jednak me starania są bezskuteczne
Czynię dobro
Lecz stale sama się go uczę
Jestem z ludźmi, a nie obok nich
a przynajmniej pragnę być
Poznaję potęgę jedności uczuć
nie zawsze pięknych..